Tadzjikistan ligt ten noordoosten van Afghanistan, ten oosten van Oezbekistan, ten zuiden van Kirgizië en ten westen van China. Er wonen ruim 7 miljoen mensen. De hoofdstad is Dushanbe. Tot 1991 maakte het land deel uit van de Sovjet-Unie.
De Oezbeken vormen in Tadzjikistan een grote minderheid. In de provincie Gorno-Badakhshan wonen Pamiri.
In Tadzjikistan wonen ook veel Russen en een andere minderheid zijn de Kirgiezen.
Tadzjikistan is verdeeld in 3 provincies en een zogenoemde autonome provincie. De hoofdstad Dushanbe is onafhankelijk van een provincie status.
Sughd, met als provinciehoofdstad Khujand, ligt in het zuidwesten van het land. Khatlon, met de hoofdstad Qurghonteppa, ligt in het noordwesten.
De “Region of Republican Subordination” ligt centraal in het westen. Dit was voorheen de provincie Karotegin.
De provincie Gorno-Badakhshan, met als hoofdstad Khorugh, ligt in het oosten en grenst aan China. Gorno-Badakhshan wordt van Pakistan gescheiden door de smalle Wakhan-corridor.
In Afghanistan wonen veel etnische Tadzjieken. Zij zijn vrijwel allemaal aanhangers van de islam, maar zijn veel gematigder dan de Taliban.
Pamir-gebergte
De Ismail Samani-piek in het Pamir-gebergte in het noorden van het land is met 7.495 de hoogste berg. Van 1932 tot 1962 heette deze berg de Stalinpiek, en van 1962 tot 1998 werd hij de Communismepiek genoemd.
De regio Pamir vormt een geologische structurele knoop van waaruit de bergketens Tiensjan, Karakoram, Kunlun en Hindoekoesj uitwaaieren.
De piek is vernoemd naar Ismail Samani, de belangrijkste heerser van de Samaniden-dynastie.
Samaniden
De Samaniden waren een Perzische dynastie die van 819-999 heerste in Centraal-Azië. De dynastie is genoemd naar de stichter, Saman Khuda. Door de Tadzjieken, die aan de Perzen verwant zijn, wordt hij beschouwd als de grondleggers van hun land Tadzjikistan.
De Samaniden herstelden oud-perzische tradities en taal na de Arabische verovering. Hun gebieden bevonden zich in de streken Transoxanië, Khorasan en andere delen van Centraal-Azië.
Hun hoofdsteden waren Herat in noordoost Afghanistan en Samarkand en Buchara in het huidige Oezbekistan.
Grensovergangen
Er zijn vijf officiële grensovergangen langs de 1.206 kilometer lange grens tussen Afghanistan en Tadzjikistan. Deze zijn bij Ishkashim, Ruzvai (Darvaz), Tem (Khorog), Kokul (Parkhar), en Nizhniy Pyanzh.
Door de brug die in 2007 bij Nizhniy Pyanzh gereed is gekomen loopt hier de eerste snelweg tussen de beide landen, want de andere grensovergangen lijken meer op voetgangersbruggen die maar een beperkte mogelijkheid bieden voor grote commerciële transporten.
.jpg)